Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ក្រដាស	krɑdaah	1. paper 2. membrane	28/13

Link to overview page
Link to dictionary

Accepting direction — Dialogue 2

វុទ្ធី៖ បង មានអីឲ្យខ្ញុំជួយអេ៎?
សុភ័ក្រ៖ អូ៎ វុទ្ធី កំពុងតែរកមុខ។ វុទ្ធី ជួយយកក្រដាសនេះទៅព្រីនផងបានអេ៎? យក ១០០ ច្បាប់។
វុទ្ធី៖ យក ១០០ ច្បាប់អ៎បង?
សុភ័ក្រ៖ ហ្នឹងហើយ សុំលឿនតិចណា។
វុទ្ធី៖ បាទ បង ប្រហែល ១៥ នាទីអីហើយៗ។

Remembering — Dialogue 2

លីដា៖ សម្បត្តិ មិញមានឃើញឯកសារខ្ញុំទុកហ្នឹងអេ៎?
សម្បត្តិ៖ ឃើញលីដាឯងកាន់យកទៅនោះហើយតាសមិញ។
លីដា៖ ដំបូងខ្ញុំកាន់ទៅ តែខ្លាចប្រឡាក់ ខ្ញុំក៏យកម៉ោវិញ ហើយគិតថាទុកហ្នឹងម៉ាភ្លែតហ្នឹងអា៎។
សម្បត្តិ៖ អឹម ... អត់ដឹងទេអីចឹង។ ខ្ញុំទើបតែម៉ោដែរ។ ... នោះមែន លីដា?
លីដា៖ ហ្នឹងហើយ! ហាក ម៉េចទៅនៅហ្នុងវិញ? អូ៎ ... ចាំហើយ! ខ្ញុំទៅកូពីក្រដាស ហើយទុកហ្នុងមួយភ្លែតមិញ។
សម្បត្តិ៖ យ៉ាប់ម៉ង។

Grilled Fish (Sakanan) — 05

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ៥ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីអ្នកលក់ អ្នកទិញ គាត់បានទិញត្រីចំនួនមួយហើយ អញ្ចឹងអ្នកលក់ គាត់បានប្រញាប់រួសរាន់ខ្ចប់ត្រីនោះឲ្យភ្ញៀវ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះយើងឃើញអ្នកលក់បានយកត្រីដែលអាំងឆ្អិនរួច អញ្ចឹងត្រីអាំងឆ្អិន គាត់បានយកខ្ចប់នឹងក្រដាសកាសែត អញ្ចឹងដោយសារតែគាត់ចង់ការពារបរិស្ថានផង អញ្ចឹងគាត់អត់ប្រើថង់ប្លាស្ទិកនោះទេ ព្រោះថាប្រើថង់ប្លាស្ទិក ពេលខ្លះវាអាចប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន ដោយសារតែវាជាសារធាតុគីមី ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងបោះចោលថង់ប្លាស្ទិកផ្ដេសផ្ដាស វាអាចហូរទៅក្នុងលូ ឬក៏ហូរទៅកប់ទៅក្នុងដី វាអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានដូចជាស្ទះលូ ឬក៏ដីខ្វះជីវៈជាតិជាដើម។ អញ្ចឹងដើម្បីឲ្យបរិស្ថានស្អាត ដើម្បីឲ្យបរិស្ថានស្អាត យើងត្រូវប្រើប្រាស់ក្រដាសកាសែតវិញ អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងបុរសនោះ ដែលជាអ្នកលក់ គាត់បានប្រើប្រាស់ក្រដាសកាសែត ដើម្បីខ្ចប់ត្រីរបស់គាត់ឲ្យទៅភ្ញៀវ ដែលគាត់អត់ប្រើប្រាស់ថង់ប្លាស្ទិកនោះទេ ម្យ៉ាងក្រដាសកាសែតគឺមានតម្លៃថោក ដូច្នេះគាត់អាចចំណេញបានច្រើន ប្រសិនបើគាត់ប្រើប្រាស់ក្រដាសកាសែតដើម្បីខ្ចប់ត្រី អញ្ចឹងគាត់អាចចំណេញច្រើនផងដែរ ដោយយើងឃើញគាត់បានរុំត្រីចូលទៅក្នុងក្រដាសកាសែតមួយសន្លឹក។

Post Office (Sakanan) — 18

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៨ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៨ យើងឃើញបន្ទាប់ពីគាត់វេចខ្ចប់អីវ៉ាន់របស់គាត់ហើយ វេចខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់ចូលទៅក្នុងប្រអប់ហើយ បន្ទាប់មកគាត់ក៏យកប្រអប់នោះមកឲ្យបុគ្គលិកនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ម្ដងទៀត អញ្ចឹងបុគ្គលិកនោះ បន្ទាប់ពីទទួលបានប្រអប់ គាត់ក៏យកប្រអប់នោះទៅថ្លឹង ដោយសារតែការផ្ញើអីវ៉ាន់គឺគេគិតតម្លៃទៅតាមគីឡូ ទៅតាមគីឡូ ឬក៏ទៅតាមទម្ងន់របស់សម្ភារៈ ឬក៏អីវ៉ាន់ដែលយើងចង់ផ្ញើ ដូច្នេះប្រសិនបើយើង សម្ភារៈ ឬក៏អីវ៉ាន់ដែលយើងផ្ញើនោះគឺធ្ងន់ អញ្ចឹងគេគិតតម្លៃថ្លៃ ប៉ុន្តែប្រសិនបើស្រាលគឺគេគិតតម្លៃថោក អញ្ចឹងគេគិតតម្លៃទៅតាមទម្ងន់របស់សម្ភារៈដែលយើងចង់ផ្ញើ ដូច្នេះនៅពេលដែលគាត់វេចខ្ចប់ហើយ បុគ្គលិកនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍នោះ គាត់ក៏យកអីវ៉ាន់របស់គាត់ យកអីវ៉ាន់របស់ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះមកថ្លឹងនៅលើជញ្ជីងអេឡិចត្រូនិចមួយ ដោយសារតែអីវ៉ាន់ខ្លះគឺស្រាលខ្លាំងពេក ដូច្នេះយើងអត់អាចថ្លឹងនៅលើជញ្ជីង ដែលមានទ្រនិចនាឡិកាបានទេ ដូច្នេះគេត្រូវប្រើជញ្ជីងអេឡិចត្រូនិច ព្រោះជញ្ជីងអេឡិចត្រូនិចគឺវាអាចថ្លឹងទម្ងន់សម្ភារៈដែលស្រាលបំផុតបាន អញ្ចឹងគាត់ក៏បានដាក់កេសក្រដាស ឬក៏ដាក់ប្រអប់សៀវភៅនោះនៅលើជញ្ជីងអេឡិចត្រូនិចមួយ ដើម្បីថ្លឹងទម្ងន់របស់វា។

Noodle Soup (Sakanan) — 12

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១២ នៅក្នុងរូបភាពទី ១២ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីពួកគេទាំងពីរនាក់ ឬក៏ក្មេងប្រុសទាំងពីរនាក់ គាត់បានទទួលចានមីទឹកស៊ុបរបស់គាត់ដែលបានកុម្ម៉ង់រួចរាល់ហើយ អញ្ចឹងពួកគេក៏បានទទួលពីអ្នកលក់ ដោយអ្នកលក់យកចានទាំងពីរនោះមកដាក់លើតុរបស់ពួកគេ ដោយដាក់ចានគុយទាវទឹកស៊ុបឲ្យក្មេងប្រុសទី ១ និងចានគុយទាវគោក ឬក៏មីគោកទៅឲ្យក្មេងប្រុសទី ២ ដើម្បីញ៉ាំ។ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីពួកគេបានទទួលមីគោក ហើយនិងមីទឹកស៊ុបហើយ នៅក្នុងរូបភាពទី ១២ ពួកគេក៏បានយកចង្កឹះមក។ អញ្ចឹងជាធម្មតា ការលក់នៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវគឺតែងតែមានដីហុយ អញ្ចឹងចង្កឹះ និងស្លាបព្រា ប្រសិនបើយើងអត់រក្សាអនាម័យទេ វានឹងប្រឡាក់ដីមិនខាន ដូច្នេះជាធម្មតាចង្កឹះគេដាក់នៅក្នុងស្រោមមួយ អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នេះ ពួកគេក៏បានហែកស្រោមចង្កឹះ ដើម្បីដកចង្កឹះចេញពីស្រោម។ ដែលស្រោមចង្កឹះ ពេលខ្លះគឺធ្វើពីថង់ប្លាស្ទិក ហើយពេលខ្លះទៀតគេធ្វើអំពីក្រដាស អញ្ចឹងស្រោមចង្កឹះនេះ គឺបានរុំចង្កឹះកុំឲ្យប្រឡាក់ដី ព្រោះថាពេលខ្លះការលក់បែបនេះគឺមានដីហុយ ដោយសារតែមានឡាន ម៉ូតូ គាត់បើកតាមផ្លូវច្រើន អញ្ចឹងធ្វើឲ្យដីហុយប្រឡាក់ ដូច្នេះហើយទើបគាត់ដាក់ក្នុងស្រោមដើម្បីរក្សាអនាម័យ ប្រសិនបើអត់រក្សាអនាម័យទេ អតិថិជនរបស់គាត់អាចឈឺ ដោយសារឆ្លងមេរោគ ដោយសារមានធូលីជាប់នឹងចង្កឹះជាដើម។

Noodle Soup (Sakanan) — 13

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់ហែកស្រោមចង្កឹះហើយ យើងឃើញពួកគេទាំងពីរនាក់ក៏បានបើកប្រអប់មួយ អញ្ចឹងនៅលើតុរបស់ពួកគេក៏មានប្រអប់មួយដែរ សម្រាប់ដាក់ស្លាបព្រា អញ្ចឹងប្រអប់នោះគឺជាប្រអប់សម្រាប់ដាក់ស្លាបព្រា ដើម្បីរក្សាអនាម័យកុំឲ្យស្លាបព្រានោះប្រឡាក់ដី ដូច្នេះហើយ អ្នកលក់ក៏បានយកស្លាបព្រាទៅដាក់ក្នុងប្រអប់បិទជិតមួយ។ អញ្ចឹងប្រសិនបើគាត់ដាក់ក្នុងប្រអប់បិទជិត គឺដីអត់ហុយចូលទេ។ ដោយដីទាំងអស់នោះគឺអត់ហុយចូលប្រអប់ទេ អញ្ចឹងប្រអប់របស់គាត់អត់ប្រឡាក់នោះទេ។ អញ្ចឹងពួកគេទាំងពីរនាក់ ក៏បានបើកប្រអប់មួយដើម្បីយកស្លាបព្រាចេញពីប្រអប់នោះ។ ហើយបន្ទាប់មកយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ ដដែល បន្ទាប់ពីពួកគេយកស្លាបព្រាចេញពីប្រអប់នោះហើយ ពួកគេក៏បានយកស្លាបព្រានោះមកជូតនឹងក្រដាសអនាម័យ។ អញ្ចឹងជាទូទៅនៅលើតុគុយទាវតែងតែមានក្រដាសអនាម័យមួយប្រអប់ផងដែរ ដើម្បីឲ្យអតិថិជនជូតចង្កឹះ និងជូតស្លាបព្រារបស់ពួកគេ។ អញ្ចឹងជាទូទៅយើងញ៉ាំមី ឬក៏ញ៉ាំគុយទាវដោយប្រើចង្កឹះ ក៏ប៉ុន្តែស្លាបព្រាគឺយើងយកដើម្បីហុតទឹកស៊ុប។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ ក្មេងប្រុសទី ១ គាត់ក៏បានយកស្លាបព្រា ដើម្បីជូតសម្អាត ដើម្បីធ្វើការហុតទឹកស៊ុបរបស់គាត់ ដោយសារតែគាត់កុម្ម៉ង់មីមានទឹកស៊ុប។ អញ្ចឹងដើម្បីឲ្យប្រាកដថាស្លាបព្រានោះស្អាត គឺត្រូវជូតបន្ថែមទៀតដោយប្រើក្រដាសអនាម័យ។

Post Office (Sakanan) — 14

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៤ យើងឃើញ ដោយសារតែឡាំងក្រដាសនោះ វាមានទំហំធំជាងសៀវភៅបន្តិច ដូច្នេះក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានយកក្រដាសកាសែតមកសៀតនៅសងខាង នៅខាងៗ ដើម្បីឲ្យសៀវភៅនោះណែនល្អទៅនឹងប្រអប់ឡាំងក្រដាសនោះ អញ្ចឹងដោយសារតែឡាំងក្រដាស ដោយសារតែសៀវភៅវាតូចជាងឡាំងក្រដាសនោះបន្តិច វាតូចជាងប្រអប់នោះបន្តិច អញ្ចឹងវាធ្វើឲ្យរលុង បានន័យថាសៀវភៅនោះនឹងរលុងនៅពេលដែលគេខ្ចប់ អញ្ចឹងវាអាចក្រឡុកចុះឡើងៗ ទៅឆ្វេងទៅស្ដាំបាន វានឹងរង្គើ នៅពេលដែលគេដឹកជញ្ជូន ឬក៏វាអាចធ្វើឲ្យខូចឡាំងក្រដាសនោះបាន នៅពេលដែលគេដាក់អីវ៉ាន់ច្រើនសង្កត់លើគ្នា ដូច្នេះដើម្បីឲ្យប្រាកដថាសៀវភៅនោះគឺមានលំនឹង ដើម្បីរក្សាលំនឹងសៀវភៅនៅក្នុងកេសក្រដាសនោះ ឬក៏ឡាំងក្រដាសនោះ គឺក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានយកក្រដាសកាសែតមកហែក បន្ទាប់មកគាត់ឆ្មូល បានន័យថាគាត់ បានន័យថាគាត់យកក្រដាសនោះមកធ្វើជាដុំតូចៗ តូចៗ ដើម្បីសៀតចូលទៅក្នុងចន្លោះ ដែលមានពីសៀវភៅទៅនឹងក្រដាស ដើម្បីឲ្យវាណែនល្អ អញ្ចឹងគាត់ធ្វើបែបនេះ ដើម្បីឲ្យសៀវភៅណែនល្អទៅនឹងឡាំងក្រដាសនោះ ដើម្បីកុំឲ្យសៀវភៅក្រឡុកនៅក្នុងឡាំងក្រដាស ឬក៏ដើម្បីកុំឲ្យរលុង អញ្ចឹងនៅពេលដែលគេដឹកជញ្ជូន គឺវានឹងមានលំនឹងនៅក្នុងឡាំងក្រដាស អញ្ចឹងវាអត់ធ្វើឲ្យខូចសៀវភៅ ឬក៏អត់ឲ្យធ្វើ ធ្វើអត់ឲ្យធ្វើឲ្យខូចប្រអប់នោះទេ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងចង់ផ្ញើសម្ភារៈ ឬក៏ចង់ផ្ញើអីវ៉ាន់ នៅពេលដែលអីវ៉ាន់របស់យើងតូចជាងប្រអប់ យើងត្រូវយកអ្វីផ្សេងៗ ដូចជាក្រណាត់ ឬក៏ក្រដាសមកសៀតវាឲ្យណែន ដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការផ្ញើអីវ៉ាន់។

Grilled Fish (Sakanan) — 06

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ៦ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់បានទិញត្រីនិងបាយចំនួនពីរកញ្ចប់រួចរាល់ហើយ គាត់ក៏បានយកបាយនិងត្រីដាក់ចូលទៅក្នុងថង់ធំមួយ អញ្ចឹងគាត់ខ្ចប់ត្រីនៅក្នុងក្រដាសកាសែត ហើយបាយខ្ចប់នៅក្នុងកញ្ចប់តូចៗ អញ្ចឹងដើម្បីយួរទៅផ្ទះឲ្យមានភាពងាយស្រួល គាត់ក៏បានមានថង់ក្រណាត់តូចមួយ ឬក៏ថង់ក្រដាស យើងហៅថាថង់បរិស្ថានមួយ ដែលយើងហៅថាថង់ក្រណាត់ អញ្ចឹងគាត់អាចយកថង់ក្រណាត់ធំមួយ មកដាក់ត្រីនិងបាយរបស់គាត់ចូលទៅក្នុងនោះ ដែលយើងឃើញនៅក្នុងថង់ក្រណាត់នោះ គឺយើងឃើញមានក្រដាសកាសែតដែលរុំត្រីអម្បាញ់មិញចំនួនមួយ និងមានបន្លែផងដែរ បន្លែប្រហែលជាបន្លែទុកញ៉ាំជាមួយនឹងត្រីអាំង ឬក៏មានម្ហូបផ្សេងទៀតផងដែរ ហើយនៅក្នុងនោះគឺយើងឃើញមានបាយចំនួនពីរកញ្ចប់ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីគាត់ទិញរួចរាល់ហើយ គាត់ក៏បានដាក់ទឹកជ្រលក់ចូលទៅក្នុងនោះផងដែរ ដោយសារតែត្រីអាំងភាគច្រើនគឺជាត្រីសាប គឺវាមានរសជាតិសាប ដូច្នេះយើងអត់អាចញ៉ាំទទេបានទេ គឺអត់ឆ្ងាញ់ អញ្ចឹងដើម្បីឲ្យវាមានរសជាតិឆ្ងាញ់ យើងត្រូវញ៉ាំជាមួយនឹងទឹកជ្រលក់ ដែលជាក់ស្ដែងយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពទី ៦ នេះ គឺគាត់បានទិញទឹកជ្រលក់មួយកញ្ចប់ផងដែរ ប៉ុន្តែជាទូទៅទឹកជ្រលក់ត្រីគឺយើងអត់ចាំបាច់ទិញទេ គឺនៅ[ក្នុង]កម្ពុជាគឺយើង នៅពេលដែលយើងទិញត្រី គឺអ្នកលក់តែងតែឲ្យទឹកជ្រលក់មកជាមួយតែម្ដង ដើម្បីជ្រលក់ជាមួយត្រី អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ៦ យើងឃើញគាត់ដាក់ទឹកជ្រលក់ត្រីចូល[ទៅ]មួយកញ្ចប់ ចូលទៅក្នុងថង់ធំរបស់គាត់ដើម្បីយួរទៅផ្ទះ។

Post Office (Sakanan) — 11

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១១ យើងឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានដើរមករកកន្លែងខ្ចប់អីវ៉ាន់ បានន័យថានៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ គឺគេតែងតែមានតុមួយសម្រាប់ឲ្យយើងខ្ចប់អីវ៉ាន់ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងទិញឡាំងក្រដាសហើយ នៅពេលដែលក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ទិញឡាំងក្រដាសហើយ គាត់ក៏បានកាន់ឡាំងក្រដាសជាមួយនឹងសៀវភៅរបស់គាត់នោះមករកតុមួយ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះយើងឃើញមានតុមួយ ដែលនៅលើតុនោះគឺយើងឃើញមានក្រដាសកាសែត យើងឃើញមានដូចជាកាវ កាវស្អិត ហើយនិងស្កុតផងដែរ។ អញ្ចឹងគឺការិយាល័យប្រៃសណីយ៍គឺគេតែងតែដាក់ឧបករណ៍ផ្សេងៗសម្រាប់ខ្ចប់អីវ៉ាន់នៅលើតុ ដើម្បីឲ្យអតិថិជនប្រើប្រាស់ អញ្ចឹងយើងអត់ចាំបាច់យកស្កុត អត់ចាំបាច់យកកាវទៅផ្ទាល់ខ្លួនទៅក៏បានដែរ ដោយនៅទីនោះគឺគេមានដាក់ឲ្យយើងស្រាប់តែម្ដង អញ្ចឹងគឺគេដាក់នៅលើតុដើម្បីឲ្យអតិថិជនទាំងអស់ប្រើប្រាស់ ដោយនៅពេលដែលយើងប្រើប្រាស់ហើយ យើងគ្រាន់តែដាក់នៅលើតុនោះវិញ ដើម្បីឲ្យអ្នកផ្សេងទៀតមកប្រើដោយយើងអត់ត្រូវយកនោះទេ ដោយសារតែរបស់នេះគឺគេដាក់ប្រើរួម ជារបស់រួម ដូច្នេះអ្នកណាក៏មានសិទ្ធិប្រើផងដែរ អញ្ចឹងក្មេងប្រុសម្នាក់ហ្នឹង គាត់ក៏បានកាន់ឡាំងក្រដាសជាមួយនឹងសៀវភៅមករកតុខ្ចប់អីវ៉ាន់ ដែលយើងឃើញនៅក្រោមតុគឺមានធុងសំរាមមួយ អញ្ចឹងដោយសារតែនៅពេលដែលយើងខ្ចប់អីវ៉ាន់ គឺតែងតែមានសំរាម ដូចជាស្កុតដែលនៅសល់ ឬក៏ក្រដាសកាសែតដែលនៅសល់ ដូច្នេះគឺយើងអត់បោះចោលពាសវាលពាសកាលទេ អញ្ចឹងដើម្បីរក្សាអនាម័យ និងដើម្បីរក្សាសណ្ដាប់ធ្នាប់ គឺយើងត្រូវបោះសំរាមចូលទៅក្នុងធុងសំរាម អញ្ចឹងក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់ក៏បានកាន់ឡាំងក្រដាសរបស់គាត់ ដើម្បីមកខ្ចប់អីវ៉ាន់នៅលើតុមួយ។

Post Office (Sakanan) — 09

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៩ រូបភាពទី ៩ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់បោះត្រាតែមសំបុត្រហើយ គាត់ក៏បានផ្ញើសំបុត្រនោះទៅដល់អ្នកលក់ ទៅឲ្យទៅបុគ្គលិកដែលបម្រើការងារនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ហើយបន្ទាប់មកទៀតសៀវភៅរបស់គាត់ មុននឹងគាត់អាចផ្ញើចេញ គាត់ត្រូវខ្ចប់វាជាមុនសិន ដូច្នេះគាត់ក៏បានដើរមករកបុគ្គលិកដែលនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍មួយទៀត ដើម្បីស្វែងរកកញ្ចប់ អញ្ចឹងយើងមានក្រដាសកេស ឬក៏ក្រដាសឡាំងមួយ ដែលយើងឃើញបុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានមកទិញក្រដាសឡាំងមួយ ដើម្បីខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់ ដោយយើងឃើញអ្នកលក់ គឺគាត់ពាក់អាវពណ៌ប្រផេះដៃខ្លី ហើយគាត់រាងចំណាស់បន្តិច សក់របស់គាត់គឺសិតរាប បានន័យថាគាត់សិតវែកភ្លីរាប ហើយគាត់មានវ័យប្រហែលជា ៣៥ ឆ្នាំ ដែលបុរសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែយកឡាំងក្រដាសមួយ ឬក៏សំបកឡាំង ឬក៏ក្រដាសការតុង ដើម្បីយកមកឲ្យក្មេងប្រុសម្នាក់នោះខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់ ក៏ប៉ុន្តែក្រដាសឡាំងនេះ គឺគេមិនមែនឲ្យដោយឥតគិតថ្លៃទេ អញ្ចឹងក្រដាសឡាំង គេអត់ឲ្យដោយគេឥតគិតថ្លៃទេ ដោយគេលក់ អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងអត់ចង់ចំណាយលុយច្រើន ដើម្បីទិញក្រដាសឡាំងនៅការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ទេ យើងអាចខ្ចប់សៀវភៅរបស់យើង ឬក៏អាចខ្ចប់អីវ៉ាន់របស់យើងមកពីផ្ទះឲ្យហើយ អញ្ចឹងយើង នៅពេលមកដល់ យើងគ្រាន់តែដាក់ផ្ញើជាការស្រេច។ ក៏ប៉ុន្តែដោយសារតែក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់អត់បានខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់មកពីផ្ទះទេ ដូច្នេះប្រសិនបើគាត់ចង់ផ្ញើគឺគេត្រូវខ្ចប់អីវ៉ាន់របស់គាត់ ឬក៏សៀវភៅរបស់គាត់ជាមុនសិន ទើបគាត់អាចផ្ញើទៅបាន ព្រោះប្រសិនបើគាត់អត់ខ្ចប់ទេ អីវ៉ាន់គាត់ច្រើន នៅពេលដែលអីវ៉ាន់គាត់ច្រើនបែបនេះ គឺវាអាចនឹងរញ៉េរញ៉ៃ ដូច្នេះគេត្រូវខ្ចប់ឲ្យមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ ព្រោះពេលខ្លះ ប្រសិនបើយើងអត់ខ្ចប់ អីវ៉ាន់របស់យើងអាចនឹងខ្ទេច ដូចជាអាចនឹងរហែក ឬក៏អាចនឹងខូច ដោយសារតែមានរបស់ច្រើនដែលគេត្រូវផ្ញើ ដូច្នេះគឺគេដាក់គរលើគ្នា អញ្ចឹងរបស់ អីវ៉ាន់របស់យើងអាចនឹងខូច ដូច្នេះក្មេងប្រុសម្នាក់នេះនៅក្នុងរូបភាពទី ៩ គាត់ក៏បានមកទិញឡាំងក្រដាសមួយ សំបកឡាំងក្រដាសមួយពីបុគ្គលិក ដែលនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ដើម្បីខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់។

Rainy Season (Sakanan) — 04

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ៤ យើងឃើញថាមេឃភ្លៀងធ្វើឲ្យលិចទឹក ជា យ៉ាងជ្រៅ នៅក្នុងទីក្រុង ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងឃើញមានអគារជាច្រើន ឬក៏ផ្ទះជាច្រើន ដែលនៅក្នុងរូបភាពនេះ ហើយមានមនុស្សប្រុសស្រីជាច្រើន កំពុងតែដើរនៅក្នុងទឹក បានន័យថាមានទឹកជំនន់កើតឡើងបន្ទាប់ពីមេឃភ្លៀង។ ដោយយើងឃើញនៅក្បែរផ្ទះនោះ យើងឃើញមានបុរសម្នាក់ ដែលគាត់ពាក់អាវដៃខ្លី ពណ៌ស ស្លៀកខោពណ៌បៃតង គាត់កំពុងតែឈរនៅក្នុងទឹក ហើយដៃរបស់គាត់ទាំងពីរ កំពុងតែលើកឡើងលើ ដោយកាន់ឯកសារ ឬក៏កាន់ថង់អ្វីមួយដើម្បីយកបាំង។ អញ្ចឹងគាត់កាន់លើកឡើងលើ ដើម្បីយកបាំងក្បាលរបស់គាត់ កុំឲ្យមេឃភ្លៀង។ អញ្ចឹងគាត់កាន់ឯកសារ ឬក៏កាន់ក្រដាសអ្វីមួយ ដើម្បីបាំងមេឃកុំឲ្យភ្លៀងធ្លាក់ទទឹកគាត់ ហើយយើងឃើញនៅក្បែរនោះគឺមាននារីម្នាក់ ដែលគាត់ពាក់អាវដៃវែងពណ៌ទឹកក្រូច ស្លៀកខោពណ៌ស អញ្ចឹងនៅដៃរបស់នារីម្នាក់នោះ គឺគាត់កំពុងតែកាន់កាបូប ឬក៏[...]កាន់ថង់ចំនួនពីរ អញ្ចឹងគាត់កំពុងតែលើកថង់ ឬក៏កាបូបគាត់ឡើង គាត់ព្យាយាមលើកឡើងដើម្បីឲ្យផុតពីទឹក ព្រោះគាត់អត់ចង់ឲ្យកាបូបរបស់គាត់សើមទៅនឹងទឹកនោះទេ ដូច្នេះគាត់លើកឲ្យខ្ពស់ ដើម្បីឲ្យផុតពីទឹកកុំឲ្យសើម ដោយសារតែមេឃភ្លៀង ហើយទីក្រុងគឺត្រូវបានទឹកជំនន់ជន់លិច។ ដែលយើងឃើញរូបភាពនៅកណ្ដាល គឺមានបុរសម្នាក់ទៀតរៀងចំណាស់បន្តិច គាត់ពាក់អាវសដៃខ្លី ស្លៀកខោពណ៌សជើងខ្លី នៅដៃខាងឆ្វេងរបស់គាត់គឺកំពុងតែកាន់ឆត្រមួយ អញ្ចឹងបុរសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែកាន់ឆត្រ គាត់បាំងឆត្រ ដើម្បីកុំឲ្យភ្លៀងសើមគាត់ ឬក៏ដើម្បីកុំឲ្យភ្លៀងទទឹកគាត់ ព្រោះគាត់ខ្លាចឈឺ ប៉ុន្តែគាត់កំពុងតែដើរនៅក្នុងទឹក ដើម្បីទៅរកកន្លែងគោកមួយ ហើយនៅក្បែរនោះយើងឃើញមាននារីម្នាក់ទៀត ដែលគាត់ស្លៀកសំពត់ពណ៌លឿង ពាក់អាវដៃវែង ដៃខ្លីពណ៌ស ដោយគាត់កំពុងតែដើរនៅក្នុងទឹក គាត់ដើរលុយទឹកបណ្ដើរ ដើម្បីទៅដើរទៅរកកន្លែងដែលគោក ដែលអត់មានកន្លែងលិចទឹក។ អញ្ចឹងមេឃភ្លៀង គឺធ្វើឲ្យមនុស្សពិបាកក្នុងការរស់នៅ បានន័យថាបន្ទាប់ពីមេឃភ្លៀង ធ្វើឲ្យមានទឹកជំនន់ជន់លិច ដូច្នេះធ្វើឲ្យមនុស្សពិបាកធ្វើដំណើរ និងពិបាករស់នៅជាខ្លាំង។ ដែលជាក់ស្ដែងយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺម្នាក់ៗគឺកំពុងតែដើរលុយទឹក ដើម្បីទៅរកកន្លែងគោក ព្រោះនៅក្នុងទឹក គឺពិបាកធ្វើដំណើរ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតយើងឃើញសូម្បីតែសត្វឆ្កែ សត្វឆ្កែក៏ពិបាកដែរ យើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺសត្វឆ្កែកំពុងតែហែលទឹកដើម្បីទៅរកកន្លែងគោក ដោយសារតែទឹកបានលិចខ្លួនវាអស់ហើយ ដែលយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺសត្វឆ្កែនៅសល់តែក្បាលតែប៉ុណ្ណោះ ដែលអណ្ដែតនៅលើទឹក អញ្ចឹង[គាត់]វាហែលទឹកបណ្ដើរ វាព្យាយាមហែលទឹកដើម្បីឲ្យផុតពីទឹក ដើម្បីទៅរកកន្លែងគោក ដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការរស់នៅ។

Noodle Soup (Sakanan) — 01

អញ្ចឹងយើងមកមើលរូបភាពទាំងអស់គ្នា ដោយរូបភាពទី ១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញមានក្មេងប្រុសម្នាក់ ដែលអាយុគាត់ប្រហែលជា ១៨ ឆ្នាំ។ អញ្ចឹងយើងមើល ក្មេងប្រុសនោះ គឺគាត់ពាក់អាវដៃខ្លីពណ៌ស អាវគាត់មានកបើក។ អញ្ចឹងគាត់ពាក់អាវកបើក ដែលអាវកបើកនោះ បានន័យថាយើង អាវនោះមានក ហើយយើងអាចបត់បាន ហើយនៅ នៅខាងឆ្វេង នៅលើអាវខាងឆ្វេងរបស់គាត់គឺមានហោប៉ៅតូចមួយ អញ្ចឹងកូនហោប៉ៅតូចគឺយើងអាចដាក់លុយ ឬក៏ដាក់សម្ភារៈផ្សេងៗ ដែលតូចៗ នៅក្នុងហោប៉ៅនោះបាន។ ដែលជាទូទៅ សម្រាប់សិស្ស ឬក៏អ្នកធ្វើការនានា ហោប៉ៅអាវគេតែងតែដាក់ប៊ិច។ ប៉ុន្តែនៅក្នុងរូបភាពនេះ ក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់អត់បានដាក់ប៊ិចនៅក្នុងហោប៉ៅទេ។ អញ្ចឹងអាវគាត់មានហោប៉ៅតូចមួយ សម្រាប់គាត់ដូចជាដាក់លុយ ឬក៏ដាក់ក្រដាសផ្សេងៗដែលតូចៗនៅក្នុងហោប៉ៅអាវនោះ។ អញ្ចឹងក្មេងប្រុសម្នាក់ហ្នឹង គាត់មានសក់ខ្លី ហើយគាត់កំពុងតែគិត។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១ នោះ យើងឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់យកដៃម្ខាងច្រត់ចង្កេះ ហើយដៃម្ខាងទៀតចង្អុលទៅមាត់របស់គាត់ ដោយគាត់កំពុងតែគិត។ អញ្ចឹងដៃឆ្វេងគាត់ចង្អុលមាត់ រីឯដៃស្ដាំរបស់គាត់ច្រត់ចង្កេះ ដែលយើងឃើញគាត់យកដៃដាក់លើចង្កេះ យើងហៅថាច្រត់ចង្កេះ។ ហើយគាត់កំពុងតែគិតអំពីមីទឹកស៊ុប អញ្ចឹងបានន័យថាគាត់កំពុងតែឃ្លាន ដែលនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគាត់ឃ្លាន ហើយគាត់គិតថាគាត់ចង់ញ៉ាំទឹកស៊ុប ដោយយើងឃើញ នៅខាងលើគាត់ នៅខាងលើគាត់គឺយើងឃើញមានពពុះមួយ ដែលពពុះនោះគឺជាការគិតរបស់គាត់ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញមានចានគុយទាវ ឬក៏ចានមីទឹកស៊ុបមួយ ដែលនៅក្នុងនោះមានសរសៃមី ឬក៏សរសៃគុយទាវ។ អញ្ចឹងជាទូទៅមីឬក៏គុយទាវ គឺមានសរសៃវែងៗ ដែលសរសៃវែងៗនោះគឺនៅក្នុងចាន ដាក់ចានគោមមួយ យើងឃើញចានគោម ដាក់សរសៃមីឬសរសៃគុយទាវ ដែលមានទឹកស៊ុបនៅក្នុងនោះ ហើយយើងឃើញចាននោះកំពុងតែក្ដៅ អញ្ចឹងបានន័យថា រាល់ការញ៉ាំមី ឬក៏ញ៉ាំគុយទាវទឹកស៊ុប គឺតែងតែមានទឹកស៊ុបក្ដៅ ដោយសារតែទឹកស៊ុបត្រជាក់យើងញ៉ាំអត់កើតទេ អញ្ចឹងគេញ៉ាំជាមួយនឹងទឹកស៊ុបដែលក្ដៅ ដូច្នេះហើយ យើងឃើញចានមីដែលគាត់កំពុងគិតនោះ គឺកំពុងតែហុយ។ ដែលបានន័យថាក្ដៅ ហើយវាមានក្លិនឈ្ងុយ ហើយយើងឃើញនៅលើចានទឹកមី ឬក៏ទឹកស៊ុបនោះ យើងឃើញមានចង្កឹះមួយគូផងដែរ។ អញ្ចឹងចង្កឹះនេះគឺជាឧបករណ៍ យើងហៅថាឧបករណ៍សម្រាប់ចាប់មី។ អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងញ៉ាំបាយ យើងប្រើស្លាបព្រា ប៉ុន្តែបើយើងញ៉ាំមី ឬក៏ញ៉ាំគុយទាវគឺយើងប្រើចង្កឹះដើម្បីចាប់ ព្រោះស្លាបព្រាវាពិបាកចាប់ក្នុងការចាប់សរសៃមីណាស់ ដោយសារតែសរសៃមីវែង ហើយស្លាបព្រាគឺសំប៉ែត អញ្ចឹងស្លាបព្រាសំប៉ែត ពិបាកនឹងចាប់សរសៃមីវែងណាស់ ដូច្នេះគេប្រើចង្កឹះមួយគូដើម្បីចាប់សរសៃមីងាយស្រួលជាង។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺក្មេងប្រុសម្នាក់ហ្នឹង គាត់កំពុងតែគិតអំពីមីទឹកស៊ុប ឬក៏គុយទាវទឹកស៊ុបដែលគាត់ចង់ញ៉ាំ ដោយយើងឃើញគុយទាវទឹកស៊ុបនោះកំពុងតែហុយផ្សែង ហើយនិងមានចង្កឹះមួយគូនៅលើចានផងដែរ។

Post Office (Sakanan) — 08

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៨ រូបភាពទី ៨ គឺការផ្ញើរបស់របរនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ គឺយើងបែងចែកចេញជាពីរ គឺការផ្ញើរបស់របរជាសំបុត្រ ការផ្ញើសំបុត្រផ្សេង និងការផ្ញើរបស់របរជាអីវ៉ាន់ផ្សេង ដោយសារតែសំបុត្រគឺយើងត្រូវយកសំបុត្រនោះទៅបិទតែមសិន អញ្ចឹងយើងបិទតែមប្រៃសណីយ៍សិន ជាមុនសិន មុននឹងយើងអាចយកទៅផ្ញើបាន ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពទី ៨ គឺយើងឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់ហ្នឹង គាត់ក៏បានយកសំបុត្ររបស់នារីម្នាក់ ដែលផ្ញើតាមគាត់មកប្រៃសណីយ៍ហ្នឹង យកទៅបិទតែម អញ្ចឹងជាទូទៅតែមប្រៃសណីយ៍ គឺយើងមានតែមជាច្រើនប្រភេទទៅតាមតម្លៃ និងទៅតាមអ្វីដែលយើងចង់ផ្ញើ ដោយតែមខ្លះមានតម្លៃ ១០០ រៀល តែមខ្លះមានតម្លៃ ៥០០ រៀល តែមខ្លះមានតម្លៃ ១០០០ រៀល អញ្ចឹងទៅតាមប្រភេទតែមនិងទៅតាមគោលដៅដែលគេត្រូវផ្ញើ។ ដូច្នេះប្រសិនបើគេផ្ញើជិត គឺយើងអាចបិទតែម ១០០ រៀល ឬក៏ ៥០០ រៀល ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងត្រូវផ្ញើទៅឆ្ងាយ សំបុត្រនេះត្រូវផ្ញើទៅប្រទេសឆ្ងាយ ឬក៏ផ្ញើទៅកន្លែងឆ្ងាយ គឺគេអាចបិទតែម ១០០០ រៀល ឬក៏គេអាចបិទតែមទាំងអស់តែម្ដង គឺពេលខ្លះ គឺគេបិទតែមប្រៃសណីយ៍ទាំងអស់តែម្ដង គឺបិទទាំងតែម ១០០ រៀល បិទទាំងតែម ៥០០ រៀល ក៏ដូចជាបិទទាំងតែម ១០០០ រៀលជាមួយនឹងគ្នាតែម្ដង បានន័យថាគេបិទតែមចំនួនបី ក៏ប៉ុន្តែនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងឃើញគាត់បិទតែមចំនួនមួយតែប៉ុណ្ណោះ អញ្ចឹងគាត់យកតែមមកបិទទៅលើស្រោមសំបុត្ររបស់គាត់ ក៏ប៉ុន្តែគាត់អត់បិទឲ្យចំតួអក្សរនោះទេ ដោយសារតែលើសំបុត្រនេះយើងឃើញមានអក្សរ ដើម្បីសរសេរឈ្មោះអ្នកទទួលសំបុត្រនោះ ក៏ដូចជាអាសយដ្ឋានរបស់អ្នកទទួលសំបុត្រ អញ្ចឹងដើម្បីផ្ញើសំបុត្រ យើងត្រូវសរសេរឈ្មោះនិងអាសយដ្ឋានរបស់អ្នកទទួលឲ្យបានច្បាស់លាស់ ដើម្បីងាយស្រួលឲ្យគេយកសំបុត្រនោះទៅឲ្យអ្នកដែលត្រូវទទួល ព្រោះប្រសិនបើយើងអត់សរសេរឈ្មោះគាត់ទេ អញ្ចឹងយើងអត់ ប្រសិនបើយើងអត់បញ្ជាក់ពីអាសយដ្ឋាននិងឈ្មោះរបស់គាត់ទេ អ្នករត់សំបុត្រ យើងហៅថាអ្នករត់សំបុត្រ ពិបាកនៅក្នុងការរកអ្នកដែលទទួលសំបុត្រខ្លាំងណាស់ ដោយសារតែអត់មានឈ្មោះនិងអត់មានអាសយដ្ឋានត្រឹមត្រូវ ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពនេះ គាត់កំពុងតែបិទតែមមិនឲ្យចំតួអក្សរ ឬក៏មិនឲ្យចំឈ្មោះអ្នកទទួលនោះទេ ដើម្បីកុំឲ្យបាំង។ បន្ទាប់មកទៀតយើងឃើញគាត់បានវ៉ៃត្រា បោះត្រាទៅលើតែមនោះ អញ្ចឹងក្នុងការបោះត្រាក៏គេមានរបៀបបោះត្រារបស់គេដែរ ដោយយើងឃើញការបោះត្រា គឺយើងត្រូវបោះពាក់កណ្ដាលនៅលើតែម ហើយពាក់កណ្ដាលទៀតគឺត្រូវហៀរមកលើសំបុត្រ ដើម្បីបញ្ជាក់ថាតែមមួយនោះគឺប្រើប្រាស់រួចរាល់ហើយ អញ្ចឹងយើងអត់អាចយកតែមនោះទៅប្រើប្រាស់ម្ដងទៀតបានទេ អញ្ចឹងជាទូទៅតែមប្រៃសណីយ៍ គឺយើងប្រើប្រាស់តែម្ដងតែប៉ុណ្ណោះ ដោយយើងបិទហើយ យើងបោះត្រាពីលើ ដែលត្រាជាទូទៅ ត្រាដែលបោះលើតែមប្រៃសណីយ៍ គឺយើងបោះត្រាមោឃៈ អញ្ចឹងមោឃៈ បានន័យថា យើងប្រើប្រាស់លែងបានទៀតហើយ បានន័យថាតែមនោះ គឺលែង លែងមានប្រសិទ្ធិភាពប្រើទៀតហើយ នៅពេលដែលយើងប្រើបានម្ដង ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ ត្រាគឺរាងមូល ត្រារបស់គាត់ដែលកាន់គឺមានរាងមូល ដែលរាងមូលសំប៉ែតនៅខាងក្រោម អញ្ចឹងសំប៉ែតនៅខាងក្រោមគឺគេប្រើជាប្លាស្ទិក ដើម្បីជ្រលក់ពណ៌ ហើយបោះនៅលើក្រដាស ដែលសរសេរជាអក្សរផ្សេងៗ ដូចជាសរសេរជាអក្សរមោឃៈជាដើម ហើយយើងឃើញមានដងកាន់បន្តិច អញ្ចឹងត្រាគឺតែងតែមានដងកាន់ ដើម្បីឲ្យយើងងាយស្រួលកាន់ក្នុងការបោះត្រា ដោយយើងឃើញគាត់ប្រើប្រាស់ម្រាមដៃរបស់គាត់ចាប់កាន់ដងត្រា ហើយបោះត្រាទៅលើតែមជាមួយនឹងសំបុត្រ អញ្ចឹងគាត់បោះអត់ឲ្យចំលើតែមសុទ្ធ ឬក៏ចំលើសំបុត្រសុទ្ធទេ ដោយគាត់ យើងឃើញស្នាមតែមដែលគាត់បោះនោះ គឺមានបន្តិចជាប់នៅពាក់កណ្ដាល ជាប់នៅលើតែម ហើយពាក់កណ្ដាលទៀតគឺជាប់នៅលើសំបុត្រ អញ្ចឹងគឺតែមនោះគឺ យើងបោះត្រានោះគឺ ដើម្បីបញ្ជាក់ថា តែមនោះប្រើប្រាស់លែងបានទៀតហើយ។